گاهی وقتا دراز کشیدی و مشغولِ فکر کردنی. یهو یه فکری میاد سراغت، فکرِ انجام یه کار. اینجا دُ حالت واسِ انسان به وجود میاد. حالت اول اینه که سریع از جات بپری و بری اون کار رو انجام بدی. حالت دوم اینه که یه ذره بیشتر دراز بکشی و شروع کنی به توجیه کردن خودت نسبت به انجام اون کار. خب من برای یه مسافرت پونصد کیلومتری که اگه بخوایم برگشتش رو هم حساب کنیم میشه هزار کیلومتری حالت یک رو انتخاب کردم و به نظرم انتخابِ ساده ای میومد بر خلاف اون چیزی که اولش نشون میداد.
اصفهان رو میشه جزوِ اون شهرایی قرار بدی که بشه رو شب هاش حساب کرد.